Curium

96
Cm
Ryhmä
Ei saatavilla
Jakso
7
Lohko
f
Protonia
Elektronit
Neutronia
96
96
151
Yleiset ominaisuudet
Järjestysluku
96
Atomipaino
[247]
Massaluku
247
Luokka
Aktinoidit
Väri
Hopea
Radioaktiivisuus
Kyllä
Curium is named after Madame Curie and her husband Pierre Curie
Kiderakenne
Yksinkertainen kuusikulmainen
Historia
Curium was discovered by Glenn T. Seaborg, Ralph A. James and Albert Ghiorso in 1944 at the University of California, Berkeley.

It was produced by bombarding plutonium with alpha particles during the Manhattan Project.

Curium metal was produced only in 1951 by reduction of curium fluoride with barium.
Elektroneja elektronikuorilla
2, 8, 18, 32, 25, 9, 2
Orbitaalirakenne
[Rn] 5f7 6d1 7s2
Cm
Curium accumulates in the bones, lungs and liver, where it promotes cancer
Fyysiset ominaisuudet
Olomuoto
Kiinteä
Tiheys
13,51 g/cm3
Sulamispiste
1613,15 K | 1340 °C | 2444 °F
Kiehumispiste
3383,15 K | 3110 °C | 5630 °F
Sulamislämpö
Ei saatavilla
Höyrystymislämpö
Ei saatavilla
Ominaislämpökapasiteetti
-
Esiintyvyys maankuoressa
Ei saatavilla
Esiintyvyys maailmankaikkeudessa
Ei saatavilla
Illustration
Kuvalähteet: Images-of-elements
Illustration of curium
CAS-numero
7440-51-9
PubChem CID-numero
Ei saatavilla
Atomiominaisuudet
Atomisäde
174 pm
Kovalenttisäde
169 pm
Elektronegatiivisuus
1,3 (Paulingin asteikko)
Ionisoitumispotentiaali
5,9915 eV
Moolitilavuus
18,28 cm3/mol
Lämmönjohtavuus
0,1 W/cm·K
Hapetusluvut
3, 4
Käyttö
Curium is mainly used for scientific research purposes.

Curium is a common starting material for the production of higher transuranic elements and transactinides.

The most practical application of 244Cm is as α-particle source in the alpha particle X-ray spectrometers (APXS).
Curium is harmful due to its radioactivity
Isotooppi
Vakaat isotoopit
-
Epävakaat isotoopit
233Cm, 234Cm, 235Cm, 236Cm, 237Cm, 238Cm, 239Cm, 240Cm, 241Cm, 242Cm, 243Cm, 244Cm, 245Cm, 246Cm, 247Cm, 248Cm, 249Cm, 250Cm, 251Cm, 252Cm